Koen Crucke werd op 11 februari 1952 geboren in Gent. Geen haar op zijn babyhoofd en op dat van zijn ouders dat er aan dacht dat hij in de showbizz terecht zou komen. Koen had geen sterke gezondheid. Jarenlang liepen zijn ouders met hem dokterskabinetten plat, maar geen enkel geleerd mens wist precies wat hij mankeerde. Ook op school was Koen geen uitblinker. In één discipline was Koen niet te kloppen: zang! Toen zijn zus in 1959 een plaatje van Edith Piaf kocht was de toen nog piepjonge Koen Crucke meteen onder de indruk van die Franse chansonnière. Het liedje op de A-kant van het plaatje was Milord, Koen maakte zich in geen tijd de tekst en de melodie eigen. Veel mensen, ook zijn meester op school, keken verbaasd op toen ze Koen dat liedje hoorden nazingen.
Met de hakken over de sloot. Zo eindigde Koens carrière in de lagere school. Die jaren hadden hem wel één ding geleerd: zingen was zijn ding. Maar hoezeer hij en meester Gilbert er bij zijn ouders ook op aandrongen dat hij in die richting verder zou gaan; pa en ma vonden dat hij eerst een “serieus” beroep moest leren. Een serieus beroep, dat zou dan haarkapper worden. Maar intussen kroop het bloed waar het niet gaan kon. Koen vormde een zangduo (Duo Disney), ging zingen bij het Terzina Cabaret en werd uiteindelijk de “frontzanger” van het Novelty Combo. Met dat combo zong hij op feesten, op bals en in cafés. In 1967 maakte Koen zijn eerste plaatje. Als zanger van het Novelty Combo nam hij Dromen op, met op de B-kant ’t Is zo mooi verliefd te zijn. Dat singletje werd zo’n succes, dat kort daarna een tweede plaatje volgde: Jij bent de zon in mijn leven (B-kant Blijf toch steeds bij mij). Haarkapper is Koen echter nooit geworden…
Rudy Steyaert, één van de muzikanten van het Novelty Combo, vond dat Koen tot meer in staat was. Hij raadde hem aan notenleer voor zangers te gaan volgen. Zo geraakte Koen verzeild in de wereld van de klassieke muziek. Hij volgde zangles bij madame Yvonne Vanderieck, die ook de grote operaster Rita Gorr had opgeleid en die hem nu en dan meenam naar een vertoning in de Gentse Opera. Later volgde hij nog privélessen en vorming bij Johanna Peters in Londen. Van het één kwam het ander. Koen werd zestien, deed een auditie mee in de Opera, en werd aangenomen voor het koor! In oktober 1972 zong Koen zijn allereerste solo-rol als tenor-buffo: graaf Boni in de Czardasfürstin van Emmerich Kalman. Het werd een gigantisch succes; pers en publiek waren laaiend enthousiast over deze nieuwe jonge ster van de Gentse Opera. In diezelfde productie stond ook een jonge Gentse zangeres: Blanche Berchman. Twee jaar lang zouden Koen en Blanche een veelgevraagd zangduo vormen. Eind december 1974 kwam aan dat sprookje een abrupt einde: Blanche verloor het leven bij een verkeersongeval in Duitsland.
In de Gentse Opera stapelde Koen de successen op. Koen Crucke zong in zowat alle beroemde operettes en nam ook heel wat belangrijke operarollen voor zijn rekening. Hij stond op de planken in Operahuizen in binnen- en buitenland; Gent, Antwerpen, Luik, Nederland, Italië, Oostenrijk, Duitsland en New-York. Koen Crucke werkte samen met internationale sterren en vormde jarenlang een populair duo met sopraan Jeannine Martony. Jeannine en Koen werden ontelbare keren gevraagd voor het radioprogramma De Tijd van Toen van wijlen Jan Theys.
In mei 1988 ging de Opera failliet, maar daar liet Koen Crucke zich niet door van de wijs brengen. Hij ging acteren, onder meer in het NTG waar hij tijdens zijn carrière in de Opera al enkele rollen had gespeeld. Hij vertolkte rollen in tientallen musicals en theaterstukken. En hij nam Vrolijk kerstfeest op, een singletje dat een radiohit werd en waarmee Koen definitief de weg naar televisie leek te hebben gevonden. Koen begon platen op te nemen, kreeg zijn eigen programma op televisie (Tijd voor Koen) en op de radio (Serenade), speelde rollen in speelfilms (o.a. Het Sacrament, Coco Flanel, Blueberry Hills, Zware Jongens,… ), werd gevraagd om de rol van Alberto te spelen in het kinderprogramma Samson (sinds 1989). Koen leerde ook Willy Claes kennen, toen nog Secretaris-Generaal van de Navo. Willy Claes speelde piano en dirigeerde wel eens een symfonieorkest. Koen en Willy Claes vonden elkaar, gingen samen optreden, maakten samen een cd en produceerden samen enkele avondvullende programma’s.
Sinds 2002 staat Koen ook als solo-acteur op het toneel in tal van monologen.
Eén van de meest succesrijke a-muzikale uitstapjes van Koen Crucke is ongetwijfeld zijn boek 33 kilo later. Koen slaagde erin om op geheel eigen wijze uiteindelijk meer dan veertig kilo lichaamsgewicht kwijt te spelen. Omdat veel mensen hem vroegen hoe hij dat voor mekaar kreeg, schreef hij er een boek over. 33 Kilo later werd een zelden vertoond succes in de Vlaamse boekenwereld. Het boek kende totnogtoe 22 drukken, goed voor 150.000 exemplaren!
Sinds januari 2000 is Koen Crucke gemeenteraadslid in zijn geboortestad Gent. En ook na zijn vijftigste blijft hij actiever dan ooit. Er staan nieuwe programma’s op stapel, een nieuwe cd, nieuwe boeken en talrijke theaterprojecten.
Kortom Koen Crucke is en blijft een muzikale duizendpoot…